Gaipten uğultu
Kuşları var gökyüzünün;
Bir tanesini göndermiyor camıma, cimri! Bulutları varmış ya, Göstermiyor hep mavi, Benimse, bir kaç yapraklı defterim; Dürülmeyenlerden, Birde kalemim ve sesi, Ve bu çoklukta gaipten uğultuyum şimdi. Kolumun altında kefenim; Tertemiz kokuyor, inanamazsın! Ölümün aklında bile bir hiçim, Musalla taşı benden habersiz, Toprak kabul etmeyecek, sorsan, Hayat pek münasebetsiz. |