Gezi de, Kobâni’de… İkisi de bahâne
Bir tek maksatları var; yıkmak, yakmak, devirmek.
Bu iyice netleşti, şer güçlerin niyeti
Ülkeyi baştanbaşa, soyup muza çevirmek.

Böyle dâvâ olur mu yaparsın bunu niçin?
Sonunda cennet olsa; ölür uğruna “hiç”in!
İnsanları âdetâ kendi emelin için
Yakıştı mı ey zâlim; sac üstünde kavurmak.!?

O kin dolu gönüller sevgiyle dolmayınca
Bizler için huzur yok pis renkler solmayınca
Canı yandığı zaman; îmanı olmayınca
Ne de güzel yakışır, öküz gibi böğürmek.

Ülke hızla kalkınır daha istersin neyi?
Sakın rahatsız etme, ne bayanı ne beyi
“Islâh” adı altında “ifsat” etme her şeyi
Yakışır mı kutsalı; bir “tığ” gibi savurmak.!?(*)

Teröristse bir kişi bahsetmesin hiç dinden
Feryatlar arşa çıkar; Diyarbakır… Mardin’den
“Sâhâya inin” dedin; bu tâlimat ardından
Kendin kurtarmak için; yakıştı mı kıvırmak...?

30/10/’14
Hanifi KARA

(*) Tığ: (Mah.) Harmanın savrulmaya hazır hâli