Yaşıyormuşum gibi seviyorum seniYaşıyormuşum gibi seviyorum seni Oysa Sen giderken Ben ölmüştüm Cenazemi Kaldırmışlardı Yetim kalmıştım Öksüz kalmıştım Yine sensizim Yine acılarımın voltasındayım Yaralarıma sarılıyorum Her sarıldığım yaram kanıyor Yüreğim acıyor Yüreğim yangın yeri gibi Alev alev yanıyor Ben üşüyorum Yaşıyormuşum gibi seviyorum seni Birbirimizi Belki sevmememiz gerekiyordu Tanımamamız Görmememiz gerekiyordu Ama seni gören Ben değil, yüreğimdi Yüreğim sevdi seni Yüreğim tanıdı Kendimi unutarak Şimdi her yerde sen varsın Heryer sen gibi süslenmiş Sen gibi kokuyor şehir Ve ben Hiçbir yerde yokum Seni arıyorum Kendimi kaybediyorum Kendim yokum Sen varsın Ve ben Yaşıyormuşum gibi seviyorum seni İbrahim Dalkılıç 27/10/2014 17:35 izmir |