En güzel sevdayı, bir kır çiçeği gibi,
Göğsünün üstünde yaşamak.
Başımı yaslayıp, uyumak.
Usul usul içime sinen bir bahar gibi,
Öyle sevmek seni,
Ve öyle özlemek.

Bir akarsu kıyısına uzanır gibi,
Uzanmak yanına.
Saçlarına dokunmak.
Gözlerine bakıp,
En güzel okyanusları görmek.
Ve susmak.
Masmavi bir şiir gibi,
Yüzünü avuçlarıma almak.

Bir ceviz ağacına yaslanmak.
Bir sigara yakmak.
Ve içime çekmek seni,
Kokunu, nefesini
Hayalini, özlemini

Sonra sokağa çıkmak.
Çocuklarla oyun oynamak.
Bir çocuğun ellerinden tutmak.
Senin ellerini tutar gibi.
Ve bir çocuğu gözlerinden öpmek.
Seni gözlerinden öper gibi.

Ve sonra,
Bir köşeye çekilmek.
Ağlamak.
Gökyüzü gibi,
İçimi, içime dökmek.
Sonra kalkmak.
Kendi ellerimden tutup yürümek.
Kendi gözyaşlarımı silmek.
Ellerin, yanaklarıma dokunuyormuş gibi
Ve kendimi toparlamak.
Kolumdan sen tutuyormuşsun gibi.

Yokluğunla yaşamak,
Bir intihar türküsü çalmak gibi.
Ve ben seni
Göğe asılı bir yıldıza dokunur gibi seviyorum.
Şimdi sen bir ölüm kadar ötemdesin.
Bir bulut birikintisi nasılsa,
Bir gök gürlemesi,
Bir yağmur damlası,
Ve dalından düşen yaprak nasılsa,
Sende benim için öylesin.

Gözlerine her baktığımda,
Kimliksiz çocukları görürüm.
Her bakışında özgürlük
Her yummasında bir direniş saklıdır.
Ama; ben seni,
Bozuk düzene başkaldırır gibi sevdim.
Özgürlük senin olsun.
Yüreğim
Direnişin
B/aşk’entidir.
Yak dersen,
Yüreğimide yakarım.
Sen
Yeter ki,
Özgür’ce bak bana sevgilim.

İbrahim Dalkılıç

24/10/2014
01:05 izmir