yaşayabileceğim en uzak şehre gidiyorum
orada insanlar yok, hafifçe rüzgar esiyor sadece
birazcık da toprak aldım ellerime
bırakılan umutlarım var üzerine ektiğim
bolca yağmur yağıyor ağaçlarında, kuşlar var ağlıyor
biraz ıslak bir gökyüzü hakim gözlerime
caddeleri susturulmuş
yürüyen gezen dolaşan el ele aşıklar yok öyle
koluma aldığım bir hırkayla adımlıyorum yolları
gülen güldüren yok bu şehirde ıssız
nerden mi biliyorum?
ilk değildi bu gidişim bu şehre
ikinci kez savuruluyordum bu kente
daha öncede çekmiştim bu yolları ıssızdır bilirim
acıdır tadı yol kenarlarının bilirsin sende
yokluğunda çok aramıştım seni içimde
ama bulamadığım tek yerdeydin sen gözlerimin
bir ihanetin pençesinden kurtulurken ellerim
gönlüne bir dokunuş olsun istedim içimdeki özlemim
usulca gittim uzaktan uzağa
özle istedim, bekle beni demeni çok özlemiştim
bir o kadar da sevmiştim seni çok beklemiştim
şimdi bana neden çok uzaksın diye sorma
ben sadece senden!
benim seni sevdiğim kadar gittim!
.
.
.
Mawish
.
.
.

SENİ SEVDİĞİM KADAR GİTTİM – Mawish Şiirleri