Kaç sene oldu ceylan gözlerimde Umuttan umuda sektiğim Sırf gönlümün gamzesinde gülücükler yeşersin Yeşersin ki Seni de yaşatsın diye! Yüreğim dilim dilimdi aklım değil Ama... O da taşımaz oldu artık cinnet deresinde Milim milim yunulan bedenimi...
Ayaklarım yanıltmaz derdim beni Geçenlerde hiç bilmediğim kayıp kente Ve orda yatan çok tanıdık nur yüzlü hastaya götürene dek. Baba evinde karşılamasını beklerken İlaç kokularının simsiyah rengiyle karşıladı yüzünde binbir gülücükle Dokuz ay karnında Bir ömür kalbinde taşıyan vefakâr ’o güzel kadın’...
Soğukkanlı olup ağlamamam gerekiyordu Hâlbuki! Kaç gece boyu çalışmıştım ’evlat dersime’ Yutkundum... Bölük bölük sarı yağmurlar kanattı damarlarımın kızılını. Beynimde cam kırığı sağır fırtınalar, Ağzımda en afilli saralı yalanlar Ahhh… Çaresizliğimin çilekeş damlaları Düşmeyin! Düşmeyin ki maskem sayılı saatlerde yenilmesin imtihanına...
Mavi leğende yıkayıp Kemik tarakla taradığın mahzun saçımdan Bir kez daha öp...Öp anne… Yoksa! Yüreğimin akları alev alev düşecek her bir teline Ve ben öleceğim senden önce yeniden Ama sen... Sakın...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şimdi Benim İçin Yaşamalısın Anne şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Şimdi Benim İçin Yaşamalısın Anne şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ey koca Orhan VELİ Sen yolun yarısı 35 yaşından ölürken Ben 6 yaşındaydım O zaman aynayı bilirdim de cımbızı bilmezdim Şimdi ben yolu tamamladım Hatta üzerine 1 yaş artım var Tam tamına 71 yaşındayım. Acelen neydi 1950’lerde; Ankara’nın çukurlarını doldurmak sana mı kaldıydı… ---- 13.11.2014 – Tozkoparan/İstanbul
ne zaman bir anne ile karşılaşsam yüreğim burkulur derinden çünkü ellerini çekmezdin üzerimden gözlerinle süzerdin sen yanımda iken ve çok seviyorum seni derken beni bırakıverdin sessizliğime yatıyorsun kara toprakta rahat değiliz sensiz ninniler söylerdin küçüklüğüme gözlerin nemlenirdi derinden ağlıyordun sen yüreğinden bize belli etmeden anne ekmeğimizi fırında pişirir aşımızı yapardın ellerinle suyumuzu sen taşır dere suyuyla yıkardın beni bir hazan mevsiminde yüreğimdeki sevgiler sensiz vede öylesine çaresiz yağmur bulutlarınca özlenensin anne
06/10/1999 da ölen anneme. Resim anneme ait değildir NAZMİ ŞENUSTA ORHANGAZİ/ BURSA
Ah sevgil şair anne gibi yar olmaz insana. Umarım şifa bulur. Bende bugün çok sevdiğim arkadaşımın 28 yaşındaki oğlunu toprağa verdim bu amansız hastalığa.
Ah sevgil şair anne gibi yar olmaz insana. Umarım şifa bulur. Bende bugün çok sevdiğim arkadaşımın 28 yaşındaki oğlunu toprağa verdim bu amansız hastalığa.
Hadisi şerif Annelerin hakkı ödenmez sizde sevginizi acınızı dizelerle ve bizlerle paylaşmışsınız dizelerin içeriği can acıtsada duygular naif ve hayırlı bir evladın hasta anneye ağıdıydı içim sızladı ...
Nağihan naptın be sen arkadaşım...Nasıl hüzünlüydüm doluydum şiirin başlangıcından sonuna kadar bittim bittim...Annenize sağlık diliyorum...Allah gecinden versin canım ya...Yasemin de nasıl içten okumuş şiiri...İki güzel dosta sevgim ile...
Sevgili şairem, şiirin ihtiva ettiği duygular öylesine tanıdık geldi ki yorum yazma cesaretini şimdi buldum. Umut ve inanç. Ve İnşallah hüzün sadece dizelerde kalacak. sağlık sıhhat nasip etsin Rabbim. selam ve dua ile. sevgilerimle...
yüreğinize sağlık ben o kemik tarağı hala saklıyorum hatıra diye birde kılıf ördüm o tarağa annem hediye etmişti izine gittiğimde annenize Rabbim şifa versin çok üzüldüm gerçekten çok..
Ayaklarının altında cennet bahçeleri saklımız ,ne zaman dara düşsek ilk ağzımızdan çıkan ses,onun gibi ne yar olur nede böylesi durumlarda yara ne denirki Rabbim yar ve yardımcısı olsun dualar ettim umarım hiç görmemişe döner hastalıkları...Oyyy kuzum sabır sabır garibin ekmeğidir derler ...Nefesimi yaralarına üflemek yerine şifa bulduğunda yazdığın ilk şiire üfleriz inşallah saygımla
acını damla damla içiyorum beyaz sayfandan mis yüreklim.. hayatın ne yanına çevirsen bazen başını orda başlayan kedere kayıtsız kalamıyor yüreklerimiz işte ondandır kanamalı yaralarımız merhemsiz ondandır derdi devasız kalan yanımıza el açmamız...
canımsın! derdi verenin elbet vardır bir bildiği eli açık gezen değil gönlü açık gezenlerden eylesin mevlam seni beni ve hepimizi...
sabr can sabr!
şiiri nefesi ile taşıyan mis yüreğe ve de kalemini hissettiren sana sonsuz slm sevgim ve de duamla...
Susuzluktan çatlamış bir toprağın bereketli yağmurlara hasret duyması gibi bir kanadı kırık olan yetim ve öksüz yüregimizle yaşamaya alışacagız Allâh’ım şifasını versin tüm yürekten dualarımız eksik olmayacak ve yanında olan dostların olarak gözyaşımı akıtarak dolu dolu yetim yüregimin acısını sızdırıyorum yavaş yavaş ve güçlü ol diyorum ve Allaha sığın diyorum
meltem kınıc tarafından 10/15/2014 1:24:42 PM zamanında düzenlenmiştir.
Soğukkanlı olup ağlamamam gerekiyordu Hal bu ki! Kaç gece boyu çalışmıştım ’evlat dersime’ Yutkundum...
Hüzün yağmurlarıyla ısladım şiirinizi dinlerken,kaleminiz daim olsun..Annenize geçmiş olsun Rabbim acil şifalar versin,sizede sabır ve kolaylıklar diliyorum. Şiire ses olan arkadaşı da kutluyorum.Öylesi hissederek yorumlanmışki; bu hüzün sayfadan yüreklere akıyor.. Her iki yüreğe selam ve saygılar...
kaleminiz daim olsun çok duygulandım annelerimizin hakkını ödüyemeyiz vefalı bir evladın annesine yazabilecegi en güzel duygu yüklü şiirdi ALLAH büyüktür şaire yorum yazarken zorlanıyorum gönül sesiniz hiç susmasın şiir ve yorumlayan iki yüreğide kutlarım saygılar selamlar.
Ey koca Orhan VELİ
Sen yolun yarısı 35 yaşından ölürken
Ben 6 yaşındaydım
O zaman aynayı bilirdim de cımbızı bilmezdim
Şimdi ben yolu tamamladım
Hatta üzerine 1 yaş artım var
Tam tamına 71 yaşındayım.
Acelen neydi
1950’lerde;
Ankara’nın çukurlarını doldurmak sana mı kaldıydı…
---- 13.11.2014 – Tozkoparan/İstanbul
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul