Çok Şükür Sevdam’Ölüm mangasının önünde neden gülümseyerek durduğumu soran olursa... Soluklandığın nefes gibi dağılsın bulutlar... Geçsin zaman mutlu olsun yarınlar... Şimdi derin bir sessizlik çöküyor içime... Sanki sen gidecekmiş gibisin sessizce... Korkularım artıyor , suçluyorum kendimi... Oysa öyle içten gelip ömrüm diyorsun ki... Kanatlanıp göğe yükseliyorum aşkım dedikçe... Sahiplenen , kıskanan hallerin gözüme geliyor... Yaşa diyorum yaşa , en derinde mabedinde sakla ... Bırak tarımar etsin, hüküm sürsün yüreğinde... Milat dediğim gündü Eylül’ün on dokuzu... Nefesimi kesen o gözlerine kapıldığımda durdu zaman... Ahh Avuç içime sığmayan aşktı çocuklaşan yanım... Ömrüm , sarı saçlarından bir tutam kopar da gönder... Sinem yara bere , derdime derman olan aşk sende... Ömrüm , tuttuğun ellerim ellerini aradı yıllarca... Bir an olsun bakışlarını gözlerimden çevirme... ’Kalbimin sesi... Zehir olsan düşünmem El olsan bile değişmem... Şükür bu aşka... Çok şükür bu günümüze... Çok şükür Sevdam... Çok şükür !!! Yunus Özkan 14.10.2014 21:00 |