'Ben yoruldum hayat'
Hayat sen ne biçim bir şeysin söyle?
anlat hele bir bir, otur karşıma şöyle, iyileri ağlatıpta kötüleri güldürmek böyle, hangi kitaptan,nasıl bir cümle. . Diz çöktürüp dünyanın namertlerine, hasret kaldık, gözümüz yolda mertlerine, o kadar iç geçirdikki türlü türlü nimetlerine, hep bize mi, yetmedi mi dayandığımız külfetlerine. . Varında yokunda senin olsun al başına çal, istersen ağlat,en acıklı havanı bize çal, hergün başkasın,yalanın dolanınla açıyorsun fal, ağzımızı açsak,hevesimiz kursağımızda,ediyorsun lal, . Az gülsek neşelensek hüznüne boğuyorsun, ellere hep aydınlık,gecenin karasında doğuyorsun, elimizi atsak ataşına,bir anda soğuyorsun, en kuytuna saklansak,orda bile bulup kovuyorsun. . ’Ben yoruldum hayat’yeter artık kaldıramıyorum. ’doluya koyuyorum,boşa koyuyorum’ aldıramıyorum. önümde akıyorda ab-ı hayat tasımı dolduramıyorum. geçip gidiyor mutluluk yüreğimi daldıramıyorum, kalbimden geçen o nağmeyi dilime çaldıramıyorum, ’Ben yoruldum hayaat’yeter artık kaldıramıyorum, yeter artık kaldırmayorum, yeter artık, kaldıramıyorum... ... Yunus Ça./ |
hayırlı bayramlar ..esen kal yunusça