Boynuma Borç Şiir
Boynuma Borç Şiir
. Nar çiçeğinin güzelliğine inat, Erguvanlara gideceğim, Sapsarı bir hüzün, masmavi gökyüzü, kuş cıvıltılarından, çıldırtan sessizlikten dem vurup, sabırla açan kardelenlere konuşacağım, . Yükümü boşaltmadan, heybeme bir yük daha koyacağım, Ebabil kuşlarından,zümrüd-ü ankadan, Kerbeladan,susuzluktan çatlayan dudaklardan... dem vurup; Kavmimin soy ağacına varacağım, çelik çakı ile oraya ismimi kazıyacağım. . Yaban değiliz hiç birimiz diğerine, Kalu beladan beri kardeşiz, hem mütevazi dervişlerin, ’Bir lokma,bir hırka’ nasihatı kaçmıştı kulaklarımıza. yeterdi oysa, bedenimiz bizi terk edene kadar. . Utana sıkıla adımlarken sofalarda, her zaman gözü tok otururken sofralarda, nasıl bir sabırdı ki... Bir kere olsun kaşını kaldırıp bakılmadı annelere... Hep şükür ve ellerine sağlıkla kalkıldı gülerek. . Helal bir ekmek, Namuslu bir yaşam, Tevekkül tepeden tırnağa, sen orada şükrederdin,aminin giderdi ırağa. Bir bakışın dünyaları anlattı ’ben’adlı çırağa. ... Yunus Ça./ |