Godot'u beklerkenBazı sıkıntılar vardır Biliyor ve duygusallaşıyorum Kırılıyor o ince yollarım Nehirler önünü kesip çölleştiğinde Umudun coştuğu gün! Kılıflar, kılıflar Beklentilerde körleşiyorlar hep Kusarak evlerin kapısını. Aslında hiçbirimize ait değildi, bir mum ışığında Karanlığın kutsal salonları Ağacın altına yaslanmış hiçlik İlahi sabırla Tanrıyı da öldürdüm Öldü çıldırdığında Kırıldığında kanatları Benim hikâyem gözümden düşen gökyüzü Parlamasına izin vermeyeceğim Herkes inkâr edebilir, etmeli de Burası yolsuz Sessiz, nefessiz Bu yaprakların dinginliğinde Kayıtsız biriyim İçimde ipe asılan bulut, kuruyan yağmurlar var Gidenler gittiğinde Burada duralım. |
hürmetle.