Ne garip değilmi?Sokakta melankolik bir şarkının tınısı Yine Anason kokulu yalnızlıklar düştü payıma Yoksun, yoksun yine izlerini arıyorum kaldırım taşlarında Titriyor sokak lambası Bir baykuş tutmuş seceresini gidişin nakaratında sen Ve ben hala bir umut diyorum Ne garip değilmi? Bir yaprak daha düşüyor dalından Alına küsendiğim güller solmuş Mevsim sonbahar Günlerden hüzün Saatlerden sensizlik Ve ben hala sende tutukluyum Ne garip değilmi? Koynunda demleniyor gölgesi karanlığın Bütün yediğini içtiğini kusuyor baca Doyumsuz bir hazzın son nefeslerini soluyor hava Yamacına yatan kayayı kucaklıyor toprak Sıcak sıcak Ve ben hala yokluğuna üşüyorum Ne garip değilmi? Rüzgâr hırpalıyor saçakları hoyratça Bir ilmek daha atıyor sarmaşık duv/ar’a Bulutlar hüzne boşalıyor Bütün kainat içiyor onca şeyi Ve ben hala sana susağım Ne garip değilmi? Üzerime örtülmüş bir kabahatti sanki, gecenin karası Kayboluyorum hüzün girdabında Hiçliğe in cin top oynuyor hoyratça Yanağıma düşen son damlayı öpüyorum Adımlayamadığım bu çıkmazda Ve ben hala Bağdaş kurup özlemine kök salıyorum Ne garip değilmi? Hoşça kal demeyi bile becerememenin bir başka şekliydi Gurura yenik düşüp suskunluğa sarılmak Herşeyin canı cehenneme gitme kal diyememek Ne garip değilmi? Sonbahara yenik düşüp dalına küsen Kuru bir yaprak misali rüzgârında savrulurken Varlığınla var olup yokluğunla tükenmek Mutluluğu bir kozanın içinde büyütüp baharı beklemek Ne garip değil mi? Can Cezayir AYDEMİR |
Ne garip değil mi?
çok anlamlı sözler ve harika bir şiir ,ismi gibi.!
tebrik ederim..