Yaramsın
Bu günde hayra yordum
Yorulmuş düşlerimle yoğruluşu mu Sen olunca yetmeyen zaman Sensizde geçmek bilmiyor Geceler uykumu haram kıldıkça Taşınmaz oluyor özleminin ağırlığı Yokluğun doldum dokunsalar ağlarım çığlığı Bir ağacın gölgesine serdim çıkınımı Azığım sendin Ben topraktım Sen güneş Sen uzaklaştıkça ben yandım Yarım değilsin, Yaramasın Sen kaşıdıkça, Ben kanıyorum Bilirimsin Birçok acının kat sayısıdır Yarin yarene hasret sancısı O yüzden Uzaklaşmak istersin bazen Dünden bu günden ve ömürden Yolunu kaybedersin Yok, oluşunu izlersin Ümitsizce Ve çekilirsin içinde bir köşeye Ritmi bozuk bir atışı dinlersin Sessiz ve çaresizce Öleyim hani dersin öleyim Ne önemi var gömüleceğim yerin Ha bir adım beride, Ha bin arşın ötede İçinde hasret olduktan sonra ‘’ uykun kaçtıktan sonra yastığın tersi de aynı düzü de aynı’’ Can Cezayir AYDEMİR |
Yaramasın
Sen kaşıdıkça,
Ben kanıyorum
Bilirimsin
Birçok acının kat sayısıdır
Yarin yarene hasret sancısı
Süper yüreğine kalemine sağlık ustad .