KAVGAKAVGA Ham bir demirdir ömür Körük körük harlanası Kan ter içinde dövülesi örsünde zamanın Sonra yalım yalım Zülfikar misali sıyrılıp kınından Kudüse doğru eyer vurup atlanmalı Pusatlanmalı Urumçiye Ve Gazze… Ey beni topraktan yaratan Allah Azze ve Celle Fer ver bileklerime Musanın kavmine inat Musanın duasıdır dudaklarımdaki: Ey Rabbim göğsümü aç, genişlet İşimi kolaylaştır Dilimdeki düğümü çöz de anlasınlar beni. Yada, en kavi, en muhkem cümlelerimi Davutlardan bir Davut Ömerlerden bir Ömer Selahaddinlerden bir Selahaddin kıl ki Fethetsin bütün karanlık sayfaları Son kalem de kırılmadan Gün biter dağ yürür kül savrulur Kalem kırılır Sır… İsrafil ve sur Ne bir bakış kalır dünyada Ne bir nara ne bir haykırış Harf harf büyüyen Kelime kelime devinen bir kavgadır kalan Ki o kelimeler çakmaktaşları gibidir Birbirlerine çarptıkça aydınlatır karanlık dehlizleri Sonra Ve sonra kavgaya dair her şiir Uhud misali devleşir satırbaşlarında Muhammed Mehmet GÜL |