Su 158-Özlem / Fincan
“-dayısına gızgısından,
o ğadak emek verdi de ben iki gupa içer deyodum bi gupa bile gayfa bile işmedi” dedi “-ne sen işdin, ne de bi başgası işdi dayısı gökgörmedikden başgası da işmedi” . … … ….. …. “-neh!” demişiyin kendi-kendime nassı seğirtdim ordan tükürüvüdüm, öğüyvüdüm narasın, sabınınan sürtü-sürtüvüdüm a(ğ)zımı yüzümü ovu-ovudum bulaşık deterjannarıynan bulaşık bezleriynen filen emme ı-ııh! öğüre-öğüre[1] bi hal oldum öğümekden boğazım gurudu gözlerim gan çanağı aklıma geldikce kansırıyon, tükürüyon emme faydasız, ne ağzımdan acı, ne yüzümdeki sıyrıklar eyileşdi burnumdan o kahrolasıca koku ğetmedi bi hafta file hep böyle ne bişiy yeyebiliyon ne de içebiliyon boğazımdan bişiy geşmeyoru ki “-ülen bayram önsıra elde yok, avışda yok derken Akdağlı Yamık celep’e iki toklu satdık halletdik, ufuneti def etdik herkeşlerin; yangın olduğu beliklediği gaş-göz ettiği biri var havaslar yangınnar nekdipleşiyollar biz mayıl mayıl bakıyoz deye iç geçirikene iki ğün sonura anam; “hadi bakalım akrennerim toruna torbaya garışdı bana bi o(ğ)lanı everemedin mi deyollar biz de el içine garışalım davıl çaldıralım allı-şallı bi düğün edelim de! görsün herkes bi nassı düğün ettiğimizi deye “kimin gapılısını çalalım hankı çalıya daş atalım” deyvise Allah uçu “hu” deycek gız galmadı deyip batırkana cayır-cayır havas olmağuçu yanıyoduk Özlem çıkağeldi, herkeş Özleme havasıkan Özlemin gönnü benden yana Allahdan taha ne isderin şükür etdik! deyoduk.. biçcicik[2] görebilecen mi derkene hiç yokdan e(vi)mize ğeldi da(h)a Allahdan ne isdeyen” derkene vay anası; hu başımıza gelene bak olcak şey mi yau “-vay .anasını avradını ....... …………………………..... ulan Felek!” ulan Felek! bu ğadar herşeyin yolunda getmesinde zati bi bokluk varıdı “ne günah işledim bilmen ki ulan kimin ırızgına yan bakdık, kimin anını kakdık, hankı garibin bağrından itdik hankı yetimin hakdını yedik vay ..ını-dinini gelmişini-geşmişini ...........” bi küfürler eder oldum ku sorma tevatür en az on beş gün sövdüm dayısından da, dayısının gızından da ne gadar tiskindiğimi[3] tasav(v)ır edemezsiniz o ğün, böğün cığara içen, soluğu kokan insandan nefret ederin ki o ğadar olu cığara içen, dişleri apapbak olmayan insan bana Özlemin dayısını hatırladır.. yani öte sözün beri başı başıma gelennerin esbab-ı mucibesini döyüsün en önde gedeni hala taha bi adam kel ise, garayısa, a(ğ)zında cığara milyonda bir de ossa Kele, ağaya benzeyosa elakam olmaz yolumu de(ğ)işdirin işim ıras getmez de(ği)lise mekruh! vara-yoğa gonuşan carcar cıvık, lavlav, müzevir fehemsiz, dangalak, hökela, çok bildik çok konuşan, bilgişlik taslayan gız-gısmı da dayısının hafif, fingirdek, o garı-olmaz zilli sidikli gızını yani hayatımı mahveden insanları hatırladır.. ve ben onnardan hâlâ nefret ediyon onnardan da..cığaradan da ne ğadar kel dayı varısa adı kel, suratı gara ........... zati kimsenin dudak boyasını marağ etmedim bi da [1] öğümek, öğürmek: şiddetli şekilde kusacak gibi olmak ancak; kusamamak [2] biçcik / biçcicik : bir kerecik, bir defacık, ömürde bir, kırk yılda bir. [3] tiskinmek / tiksinmek: nefret Resim İçin Sn Enver ADAK’a teşekkürler |
hayat böyle garipliklerle dolu.
kalemin daim olsun üstadım