Yaşarken Ölmek Gibi BirşeyGöğün göğsüne yaslansam En siyahî kanatlarına assam yüreğimi En şiddetli rüzgârlar parçalasa yaralarımı Dökülse avuçlarına köz köz Hangi çizginin sınırında öpersin sen kokan saçlarımdan? ...Daha dün gibiydi Benim sana çocuklar gibi koşmalarım Senin bana şiirler okumaların Nasıl da bir coşkuyla doğrulurdu yüreğim Dans ede ede seni kucaklarken... Yaşadığımı hissediyordum içimi sararken Eşsiz sev(g)in Soluğun bile yüreğimde aşkla mayalanıp Can katıyordu alyuvarlarıma, akyuvarlarıma Kilometrelerce uzaktayken Işık hızıyla sana ulaşıp Beş dakikalığına da olsa Seni görebilmek için Neleri feda etmezdim ki Bu sevda yolunda... Bu kadar çok severken seni Gitmek mi zor kalmak mı?... Diye dövünürken yüreğim Beyhude geçen yılların yorgunluğuyla Aşkının sihrinde yıkanırken tüm uzuvlarım Çok çaresizdim, çaresizliğimde Ne senden gidebildim! Ne de sende kalabildim! Belirsizlikler, çelişkiler Hep bir başıboşluk sarmışken dört yanımı Hayat oyununda sobelendim Kendimden gittim Ulaşamayacağım en küçük Meridyen ve paraleller arasında kayboldu benliğim... Başımı yorganın altına çekip ağlamıyorum artık Her şeyim aleni Zırıl zırıl kendimi kaybedene kadar ağlıyorum Seni sevdiğimi herkes biliyor Dağlar, taşlar, bayırlar Kurtlar, kuşlar, çiçekler Yağmur, kar, fırtına Güneş, ay, yıldızlar Mars, Merkür, Venüs Diğer bütün gezegenler bile Bu sevdama eşlik ediyor... Korkmuyorum senin gibi Sevmekten-sevilmekten Utanmadan haykırıyorum Seni ne çok sevdiğimi Ta ki b/ayılana kadar Yaşamak o kadar zor ki Sensizlikten ıslanırken yüreğim Nefes alamamak gibi Yaşamayı unutmak gibi Aslında yaşarken ölmek gibi bir şey! /Aşk limanından Nâgehan-i bir ceset sonsuzluğa uğurlandı!../ Nagihan ERGÜL Şiirime nefesini üfleyen kıymetli hocam Ahmet ORMANCI’ya en kalbi teşekkürlerimle… |
Dağlar, taşlar, bayırlar
Kurtlar, kuşlar, çiçekler
Yağmur, kar, fırtına
Güneş, ay, yıldızlar
Mars, Merkür, Venüs
Diğer bütün gezegenler bile
Bu sevdama eşlik ediyor...
Korkmuyorum senin gibi
Sevmekten-sevilmekten
Utanmadan haykırıyorum
Seni ne çok sevdiğimi
Ta ki b/ayılana kadar
Yaşamak o kadar zor ki
Sensizlikten ıslanırken yüreğim
Nefes alamamak gibi
Yaşamayı unutmak gibi
Aslında yaşarken ölmek gibi bir şey!
Bazı sevdalar ölmekten kıymetlidir. şiirini yüreğime örttüm şaire kutluyorum...