AnladımGitmek istediğim ne çok yer vardı Bu şehir ayaklarıma dolanmasaydı Tarihin çöküşüne tanıklık ettim Bir devrin nasıl yanıp kül olduğuna Eski yaşanmışlıklara takılıp kaldı aklım Kırlangıçların yuvalarını bozduklarında anladım Bizi göçe zorlayanlara Sazımdan söküp attığım yaralı bir türkü bıraktım Sonra bütün yağmurları bana getirin dedim sadece bana Ben içerim çorak toprakların yerine Söner mi içimde ki bu yangın bilemem ama Ben yine de ıslanırım şairlerin yerine Babamın kırık dökük sözlerinden öğrendim hayatı Unutulmayı ,vefasızlığı insan gibi yaşamanın mümkün olmadığını Biten her aşkın ardından şiir yazmayı Biliyorum O kömür karası trenler aldı gitti tüm iyi insanları Zamana yedik düştü anlatılmaya değer hatıraları Gidenler mahşerde buluşuruz dediler Döneceğim diyenler ise hiçbir zaman dönmediler Ne acılar çektiğimin ne önemi var ki Geç olsa da anladım çekmekle bitmiyor dünya derdi Gün gelir belki Şair diye yazarlar mezar taşına Bedirhan’ın ismini |