KEJE

Yine hiç durmadan yazıyorum Keje
Tedirgin bakışlarıma inat
Paldır küldür kağıda ,kaleme sarılıyorum
İnan okumak istemezsin şiirlerimi
Kan tutar seni, kapkara hüzün sarar yüreğini
Harran’da ateşe verirsin
Başak tutmuş ekinleri
Ayışığında ,dağlardan
Mavzerini kuşanmış eşkıya iner düşlerine
Kim bilir ,belkide sevdasını sürmüştür namluya
Hiç bilinmeyen efsaneleri anlatır sana
Şafak türkülerinde bir şair vurulup düşer kucağına
İnceden inceye yasını tutarsın
Tırnaklarınla kazarsın kara toprağı
* * * *
Yine mi yazıyorsun diye sorma bana keje
Evet yine yazıyorum uslanmadan,bıkmadan
Seni yaşıyorum sayfa sayfa hece hece
Onu da bana çok görme
Dışarıda ayaz var biliyor musun
Üşüyorum ta ki iliklerime kadar
Çoban alevinde bir cigara sarıp
Çaydanlığımda hüzünlerimi demliyorum
Kin tuttu Mezopotamya’yı
Biliyorsun değil mi
Ölümler kuşattı her yanımı
Nemrut’nın ruhu hortladı
İbrahim’i ateşe attırdı
Nağmert pusu attı yollarıma
Çığlıklarım yeri göğü inletti
Ve sonunda olan oldu
Nifak tohumları ektiler aramıza
Dostu ,düşmanı ayırt edemez olduk
Oysa senin gülüşlerin vardı
Ne olur küstürme yıldızları
Zifiri karanlığa bürünen Güneydoğu gecelerinde
Şarktan güneş topla koynuna
Kekik kokan ovalara koş hiç durmadan
Kardelenleri topla Fırat’ın kenarında
Ağla hıçkıra hıçkıra Dicle’de sürüklenen yaprağa
Barışı ,özgürlüğü bağla güvercinin kanadına
Kurtul hazandan şarkılar söyle nevruzla gelen baharlara
* * * *
Evet bu gecede yazıyorum Keje
Kül tablam ağzına kadar doldu
Nikotinde fayda etmez oldu,efkarımı bastırmaya
Ölmedim keje ölmedim daha
İki damla mutluluk dudaklarıma
Gelmiyor bir türlü bu oyunun sonu
Ben kendim için yazmıyorum Keje
Miskin bir derviş gibi inzivaya çekilmek istiyorum
Bu silah seslerinde kanuykusu
Ya da memleketini özleyen
Nazım’ın son arzusu

Yine yazıyorum Keje
Ve umudumu kesiyorum …

Bedirhan_Keklikci