Enkaz
darmadağınık soframa buyur ettim seni
ürkek ve tedirgindim sen geleceği sorgulayan gözlerinle seyrettin bir hatıranın artakalan enkazını oysa şaha kalkmış atların dolu dizgin gidişini mor dumanlardan geçişini yapraklara değişini göremedin en narin yalnızlıkların kıyısında pembe yeşil alevler ürperirdi öylesine dolu öylesine manalı çizgilerdi ki onlar kucağında kanatlanır tatlı bir his olurdum şimdi çerçeveleri kırık bir resimde gülümsüyor dağılan zamanların onuru darmadağınık soframa buyur ettim seni ürkek ve tedirgindim sen geleceği sorgulayan gözlerinle seyrettin bir hatıranın artakalan enkazını. |