seher kımıldamadan tabiatın üstünden
geçiyordu zamanın bekleyeni düşten düşe
ve masanın yere kapaklanışı dağıttı huzuru
ölümü idrak ne soğuk belirsizlik belirtileri
rüzgarın kokusunu buyur eden pencerenin
ferahlık dürtüsü üstündeyken


safiyane şerhini düşerken hayatın
zihnimde kurduğum
has bahçeyi yelpazelerken rüzgar
tuttu elleriyle kendini
açık etme ikazı

yolculuk sıyrılırken yolcunun üzerinden
gökyüzü henüz giyinmişti mavilerini
kalabalığın sokakta salınışıyla
hatırladı gurbetin soğuk yüzünü

dekolte kızıllığıyla endama dururken gün
selviler yeni demliyordu gecenin sırlarını
yolcu selvilerin arasından el salladı
zoraki karşılık verdi elim

sıkıldıkça sıkılan hal oturdu tam şurama
düşünmek istemeden düşündüm
kimsenin görmediği eli düşündüm
gurubun rengi aldı beni benden
uyandım o vakit seherin düşünden
düşerken beyaz atın üstünde
uzaklaşan elveda