Sessiz bir gece yarısı
Üşüyen parmak uçlarımda sızladı özlemin
Bir rüzgara tutunurken dudaklarım
Yanaklarıma değen bir çiğ damlası gibi üşüyordum
Titrek bir ayak titremesi gibi
Oysa ne çok ısıtmıştın gözlerinin içine dalarken gözlerim
Uzun bir seruvendi aslında
Sana yolculuk yaptığım yüreğim
Geçtiğim patika yollar
Kır çiçekleri
Dağ yamaçları
Ne güzeldi
Sana koşar adım gelmek
Şuan dili tutulmuş bir duvarla konuşuyorum
Kelimelerim duvara çarpıp tekrar bana dönüyor
Yüzüme yüzüme vuruyor
Yanaklarımdan nehirler iniyor
Gözü yaşlı bir bulutun ağlaması gibi
Can havliyle susuyor yüreğimdeki ağrılı sancılar
Kırık bir kapı koluna tutunuyorum
Elime batan bir kıymık gibi acıtıyor
Radyoda çalan hüzünlü şarkılar
Koynumda bilmediğim bişey vardı
Tanımadığım bir yüz
Dokunmadığım bir ten
Ve boğazıma kadar nefesimi sıkan bir el vardı
Macunu dökülmüş bir pervaza tutunuyorum
Çerçevenin paslı çivileri elime batıyor
Kangıren olmuş bir ciğerden soluyan
Nefesimin cama vuran buharıyla
Kalp çizip içinden vuslata hasret şarkılar yazıyorum
Şuan dilim tutulmuş bir vaziyette susuyorum
Konuşacak onca kelimeler varken
Anlatılacak, yazılacak kelimeleri içime atıyorum
Bir uçurumdan düşlerimi atar gibi
Tavanı çökmek üzere olan masamın köşesine oturuyorum
Bir sigara yakıyorum
Derin bir nefes içime çekiyorum
Masanın diğer ucundan kendime bakıyorum
Kendime ne kadar yabancılaşmışım
Oysa kendimle dertleşen birisiydim ben
Susuyorum artık
Bende acılarım gibi susuyorum
Kanıyarak
Kanatarak değil
Beni biraz sev, ben kalbini ısıtırım
İbrahim Dalkılıç
05/07/2014
04:25 İzmir