Şifalar ve hayırlar nerden gelir bilmezler
İnsanlar bu dünyada boşa kürek çekerler.
Bağrı yanık garibin gözyaşını silmezler.
Verimsiz topraklara niye tohum ekerler

Akşam vakti babalar evlerine girende,
Bağ bozumu zamanı meyveleri serende,
Öksüz yetim çocuklar zenginleri görende,
İçlerini çekerek boyunların bükerler.

Kediler ve köpekler birbiriyle dost oldu .
İnsanlıktan nasipsiz, kimselere jest oldu.
Beraberlik ve birlik isteyenler mest oldu.
Kaybedince huzuru, kanlı yaşlar dökerler.

Patronlar ve ağalar , çalışanı sömürür.
Çalıştıkça işçiler, alın teri domurur.
Kendileri yağ balla,karınların doyurur.
Mazlumların ahını,elbet bir gün çekerler.

Hor görme insanları,o da Allah’ın kulu
Kendine düstur edin,en doğrusu hak yolu
Eşit davran herkese, ayırma sağı solu .
Adaletli olanın, heykelini dikerler

Ben dindarım diyenler gösterişten ibaret.
Karun kadar zengindir.açmıyor bir imaret.
Gerçekleri vurunca ,yapar türlü hakaret.
Sevap olsun diyerek , ağaçları sökerler.

Çoluk çocuğun için helal kazancın olsun.
Hanene ve kesene, bin bir bereket dolsun.
Neyzenler bu dergahta huşu içinde çalsın.
Sevilen bir kul isen,duayla diz çökerler.


Ülkü Ahıska.
Fondaki resim kendi çalışmam

Edebiyat Defteri Seçki kuruluna teşekkür ediyorum