Verin Çocukluğumu
Verin Çoculuğumu.
. Dalından düşüp kolumu kırdığım. Taşla vurup kafasını yardığım. Hayatımda ilk ve son defa serçesini vurduğum. Her gün kapısına varıp arkadaşımı sorduğum. . Hayta delişmen haylaz çağlarım, Lale sümbül topladığım nazlı dağlarım. Asmasından üzüm kopardığım bağlarım Akar deli deli asi ırmaklarım. Daha da gelmez çocukluğum, Aklıma düştükçe ağlarım. . Kavlinden sual olmaz hallerine kurban. Çokça modrnleştin değişti urban. Köynek,entari fistanla mintan. Bir bir kısalaştı oldu perişan. . Kem sözler çoğaldı aldı başını, Zehirle süsledin helal aşını, Varmışken kırkına doldurdun yaşını, Özledim memleketim toprağını taşını. . Neydin ne oldun şimdi,bir bak aynaya, Kemter bir kulum ilacım almaya. Müsade et geri çevirme de muaffak olmaya. Çok sızdı testim,başlasın artık dolamaya. ... yunus ça./ |
Herşeyden,herkesten azade,
temiz bir yatak,
yağmurlu bir güne denk,
kuzinenin başında uyumak...