g'örmüyorsunsesi çalınan günlerimin çığlığına düşerken adın erken gelen hüzünlerin mumlarını yakıyorum avaz avaz şiirlerimi duymuyorsun duymuyorsun inancıma yansıyan aydınlığı sönüyorum ömrünün sokak aralarında denizin mavisine karışan gençliğimi gönderiyorum sen sadece yosun tutan hikayemi okuyorsun masumiyetimin kanı akarken cümlelerime utançtan kızarmış bir çocuk sanıyorsun oysa ki bir ırmak gibi deliyim ç’ağlayan tarafımı görmüyorsun susuyorum şimdi ürüyen gecelerde dilimde çivi gibi kelimeler saklıyorum duvar takliti yapan gecenin suratına dil ucuyla umut çakmaya geliyorum “” İnsanın içinde iki köpek vardır hangisini beslerse o baskın olur “” sana sevgi akıtıyorum salyamdır sanıyorsun görmüyorsun gözlerimin içinde yırtılan yelkenleri rüzgarın adaletine sığınmadan direnen gemileri her şey gözlerimde oluyordu halbuki acı gözlerimde su gözlerimde umudumu kirpiklerime asıyorum düş-tüm ellerine görmüyorsun ............................... g’öremiyorsun... Arzen ATA “Kızılderili Atasözü” |