düşmeye ramak kalaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın uykusuz gecenin özeti Dilsiz taşkınlar gördüm Dilsiz insanların gölgesinde -Duydum; Çığlıkları bastıran sesini sükutun- Yıkılan bentler vardı gözlerinin ucunda Sürüklenen hülyalar… Geriye kalan çer çöp ki; değersiz Derinden sayıklamaları vardı bir de Kafiyesiz “Dinlersem boğulacağım” Orijinal cümlelerin sahipli olduğu bir rüyada Susuyordu -Köşe takımı davetkarlığıyla- Tüm sesleri ezber etmiş bir hafız Soluyunca kokusunu korkunun Kaçtım; Dünyevi sığınaklarıma Saçlarını okşadım benden olanın Ve benden kalacağın geriye Sarıldım benim dediğim öbür yarıma Kalsam; düşecektim boşluğuma Tarifsiz acılarla hemhal Kalsam; gidecektim herkesten Habersiz Uyudum Bir kez daha… Gördüm; Rüya içinde rüya |
uykusuz gecelerimin her birine şiir yazmaya kalksam bu ara
birkaç kitap olur sanırım :)
"dinlersem boğulacağım"
benim olduğuım durum bu,
benim dillendiremediğim
senin gözüme soktuğun...
sen kaç kurtar kendini bari...
sevgimle, çok güzeldi...