yüreği ağzında yaşlı anaların
Alamancı yere inmeden daha
tiz bir “yavrııımmmm” sevinciyle ağlar
kendinden başka hasret çeken yokmuşcasına
doyumsuz öper-kucaklar, sarılır-öper kucaklar
ağıtlar yakar

e(vi)mizin öğü dee payam ağacı
içimde hasretlik ölümden acı
anasının daa her derdinin ilacı
getme alamana, (getme) güldür ananı
alamanda galsın alman parası

e(vi)mizin öğü dee çalıdan çelen
aştım gapıları da yok ku bi gelen
yanımızda olsan da yeterdi kölgen
getme anam yavrım, (getme) güldür ananı
aşımıza zehir alman parası



Anadolunun her yanı aynı örf ve adetleri paylaşıyor demek ki, Benim köyümde de aynı şekilde karşılanırdı akşam oturulut dışarıda alamancı anlatır herkes nefessiz dinler.
Yüreğine sağlık usta
______________________Saygılar

Çok güzeldi yine
ananın haykırışı içimi acıttı,
sanki yanımdaymış gibi.

O zamanlar Almanya'ya gidişte dönüşte
eşle dostla akrabayla olurdu.
Şimdilerde nasıldır bilmiyorum.
Belkide millet bu gidiş dönüşlere, tatillere alıştı.

tebrikler,

yine güzel bir anlatımdı,

selâmlar..

bir de bunlarin icin de oglan kardesini saymayip..

giz gismisinin ne isi varmis alamanya da diyen..

uc bes sene sonra.. basi bunalip..

koyun camisine minare.. mezarina tel orgu cektiren..

babasi kendine nazaran az daha gun gormus sag duyulu..

garaja kafar kizini ogirlayip..

gizim seni sana seni Allaha.. emanet ediyorum..

gozu yasli babalarin ugurladigi kiz kardeslerinden..

memlekette bi ev alabilme icin borc alan..

uc bes sene sonra.. zam ustune zam.. anasi aglamis..

insanimiz..

gecte olsa..

namusu ile calismanin.. kadini erkegi olmadigini fark etse de..

gunumuz de bile ..
bir cok pismanlikla.. keske o zaman ah geri gelmeseymistim.. ah dinlemesem de gitseymistim li..
bi yandan umut..

bi yandan.. turkan sorayli filmlerle goz korkutan..

seksenden sonra ose istesende gidemedigin yer oldu alamanya..
ah be.. cok ugrastim ama iih..

davetiyem vardi..
paris caddesi o uzun kuyruk.. iceri guc bela gir formu doldur..

guc bela cikardigin belgeler..

bir ay sonra adrese gonderdiler..

vize talebiniz reddedilmistir..

konsoloslugumuz aciklama yapma zorunda degildir..

saygilar..

resim ne güzel
yetmişli yılların yaşandığı ülkemden manzaralar.
yıllar sonra böylesi karşılamalar kalmadı artık
almanyaya giden değişti, köyde kalan değişti
çoğu zaten büyük çehirlere gitti.
hasretlik arttıkça arttı sonrasında artık o da kalmadı...
şimdilerde köyden birini görse şehirdeki, görmemezlikten geliyor
olaki misafir olur diye...
yaşadık yeniden bu güzel şiirle o günleri
kaleminiz daim olsun İbram Bey

Resimdeliker;
Pese, Alibe(y), Hasanaliyücelin Üseyin, Adilin Arif(Pencereyanında beyaz gömlekli, Delamatların Hacı Adil, Gabış Musa
Deli Yakıp (beyaz gömlekli), İzzet Emmi, Goca Durmuş (önde mavi gömlekli)
gidenlere Allahtan Rahmet, Ali bey ve Kabış Musaya sıhhat ve uzun ömürler dilerim