Ne zümrüt ne yakut, ne pırlanta yar
Mutlu edemez ki gülüşün kadar
Kutuplarda ateş, çöllerde pınar
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Adıma deseler aklın timsali
Olsam yıldızların, ayın emsali
Kanatlanıp uçsam kuşlar misali
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Göğe kardeş olsam, bulut toplasam
Kederli kalplere neşe saplasam
Sahraları renk renk çiçek kaplasam
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Kalem olsam yazsam, güzel masallar
Çaresiz gideni, getirse yollar
Önüme konulsa, kuş sütü, ballar
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Bir an çocuk olsam, gülsem, ağlasam
Salıncağa binip, çoşsam çağlasam
Saçlarıma altın teller bağlasam
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Deseler de sultan, sanma hiç rahat
Yokluğun ettirir gönülden feryat
Kaf dağında olsam, sürsemde hayat
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Aşık, maşukundan ayrıyken ölü
Ayrılğı yakıp savursan külü
Toplayıp getirsen, leylağı, gülü
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Düşünme sakın ha, ne alsam diye
Sevene sevdiği asıl hediye
Servet ödesen de, pembe inciye
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Pişirdi gönlümü hayat okulu
Artık huzurumun yok başka yolu
Neyleyim yiğidim, parayı, pulu
Mutlu edemez ki gülüşün kadar

Emine Yılmaz Dereci