0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
670
Okunma
güneşin gözlerinden akıttığı yağmur bu
gamzelerime dolan
yüzündeki gülümseme bana da ver dediğin
çekindim bakmaya
oysa bukağısız yılkı yüreğim
bir baştan bir başa alabildiğince
ovalarında doruklarında
küstüm
zamana hayata ve geçmişine gelmişine
al senin diyebilecek bir şey yok ki
yaprakları sarılmış
gülümsemesi çoktan kurumuş
asma gölgesi
ne bir serin rüzgar
ne konuşkan ağustos böceği
kumlarla akıp giden mevsimler biriktirdim
çoğu baharsızdı
yarım ömürden fazla kış’a
tut elimden desem
yeşillenirmiydin…
