Umutağzım kalabalık sığırcık sürüsü bir açsam kanatlanacaklar harf harf yüreğimi delip geçen telekleriyle... ve sende bulut korkusu güneşsiz günlerde yüzlerine akşam sürünüyor kadınlar bir gün aydınlık olur mu gözyaşı namlulardan besleniyor geceyi tetiğe bağlayan sinik bedenlere bayram sevinci ölüm sevinç kefensiz olur mu bekleniyor çığırtkan çocuklar pencereleri kapalı kralların çıplaklıkları yağmur olup düşecek yüzüne dünyanın erkenci bir sabah bir gören olur mu dallara takılan uçurtma çocukların hüznü al al yüzlerinde oyuncu bir gökyüzü alıp gitsem hüznünü yeryüzünün sevinç yumak olur mu? kelimeleri namluya sürerken görüş günlerini bir karanfille iliştirsem yakalarına avlular bir orman olur mu? |
kelimeleri namluya sürerken
görüş günlerini
bir karanfille iliştirsem yakalarına
avlular bir orman olur mu?
Keşke olabilseydi, tebriklerimle...