Yağmur
yokluğunu alıp gider
ince bir yağmur Girne’de benim usancımdır göz açıp kapamak kaç giyinip soyundu ağaçlar mevsimleri aynı renge bezerken bir ahtapot zaman döngü umuttur doğurgan olmasa da dene dedin denedim sabrı bir orkideden çalarak düşlemedim ezberledim bir hayatı elimden kayıp gitti ince bir çatlakla başlardı sızıntı ağrısı büyüdü şimdi kırığımın rengi gri bir sabah gördüğüm ıslak mıyım evet bu yağmur mu düşen onu bilmiyorum alıp gittiğidir sadece… |
Nefis bir anlam ,nefis bir anlatım1
Teşekkür ederim saygılar.