HAZAN ÜZÜMLERİ
Bir hazan mevsimiydi, seni ilk kez görüşüm,
Bana o ilk bakışın bahardan kalma güldü, Bir bahar mevsimiydi, elemleri örüşüm, O hışımlı bakışta açan tüm güller öldü. Başka gözler aramam bana öyle bakacak, İlk heyecanla mutlu, güneş gibi parlayan, Alevlenen düşlerde tutuşan bir salıncak, O uçurum gözlerin salladı beni, (y)aman! Kendi ellerimle ben, sırça köşkleri yıktım, Aynalara baktıkça eskidi şu genç yüzüm, Ölümcül uykulardan uyanınca ayıktım, Önüme serilmişti binlerce salkım üzüm. Yepyeni bir baharı büyütmüşüm içimde, Bir ananın çocuğa duyduğu özlem gibi, Avutmuşum hüznümü hasretli bir biçimde, Bir yağmur sonrasında topraktaki nem gibi. Yoksul kaldırımlardan çileleri çalmışım, Yastığımı ıslatan kahırlı gözyaşlarım, Hayal ülkemi yıkmış yarı yolda kalmışım, Şimdi günahlarımla şeytanları taşlarım. |
Tebrikler..