Ne çok insan ölüyor her gece… Yalnızlık bir heyula gibi, Geçirince bedenleri ele Ne çok insan ölüyor her gece…
Maskeler çıkarılıp ötelenince yastık altına Gündüzün izleri silinip yüzlerden Göç edince kendi içine Ne çok insan ölüyor her gece
Derinlerden işitilen bir ses Belki bir şiirin ya da şarkının ayak sesleri Kulak kesilince içinden gelen sese Ne çok insan ölüyor her gece
Issız birer avluya açılıyor gönüllerin penceresi Dilsiz anılar mezarlığı gibi ortalık Yad ederken geçmişi Ne çok insan ölüyor her gece
Gün belirirken pencerelerde Yüzler yıkanıp maskeler çıkınca yastık altından Aynı hengâmenin sıradanlığına kapılınca Ne çok insan yaşamak zorunda kalıyor yine…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ne Çok İnsan Ölüyor şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ne Çok İnsan Ölüyor şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Gün belirirken pencerelerde Yüzler yıkanıp maskeler çıkınca yastık altından Aynı hengâmenin sıradanlığına kapılınca Ne çok insan yaşamak zorunda kalıyor yine…
Dilsiz anılar mezarlığı gibi ortalık
HARİKAAAAAA. YÜREĞİNE SAĞLIK