Ölülerden Şiirler
.
Beynimde ritmini yitirmiş notalar devinmekte Mi sol fa si re do Kafayı yiyorum galiba... Nezaketsiz bir Tanrı Sol kulağımdan tutup atmasaydı beni bu hengamenin orta yerine İçimdeki çocuk için farklı olabilirdi her şey Artık ne yapsam nafile! İsterdim ki tek bir sabah dahi olsa bu beyaz önlükle Bir hastane koridorunda açmaktansa gözlerimi Serin bir Şimal Rüzgarı getirseydi beni kendime Bu o kadar imkansız ki Ölümünü kendi tercih etmiş biri Cennete girebilir mi!? Giderken sehpanın üzerine bolca kelime bıraktım senin için Ve en çok incitecekleri en sona sakladım, Üzgünüm, yoruldum, elveda... Gülbeyaz Sarıoğlu Ikibinyirmibirin/yedinciayının/sekizincigünü Geceye/yürürken/gün |
Ve en çok incitecekleri en sona sakladım,
Üzgünüm, yoruldum, elveda..."
Keşke aynısını yapabilsem...