Havanın Söylediği
gülümsedi mi baktı mı
öylesine bir durgunluk içine mavilikler giydirme çabası yorulmaya değmez deyip geçiyoruz ıslak taşlara yansıyan biriyim rastlantıların eğik direğinde yere düşen değdikçe rüzgara koyulaşan su dalgınlık öyle uzun ki bilmiyorum nereden geçiyoruz bir duvarın pazarı ve diğerleri sonu yok bir tanrı ve biz eskimiş ceketler gibiyiz lacivert desem dilim yorulur basit renklerden geçiyoruz yaptılar yapmadılar çok kere unutulmuş bir hesabın birikmiş huyu içine bir taş atmaya üşeniyorum gelsek gitsek aynı terane kendimizden geçiyoruz. |
Çok beğendim Molilaz.