GİDEMEZSİN
Böyle, hayatı suratıma çarpıp,
Anıları yüzüstü bırakarak İhanet edercesine maziye Tüm bağları koparıp Sevdayı perişan, Dünyayı zindan, Şafakları karartıp Güneşimi alıp gidemezsin… Çölde kalmış gibi susuz, Gecenin yarısında uykusuzken Alnıma, Kanıma, Ruhuma kadar “sen” doluyken Ve ben böylesine yaralıyken Dermanımı alıp gidemezsin… Senin için yatarken mahpus damında Gözlerim dalgın bakarken ranzamda Saatler dolusu adın vururken beynime, Uslanmaz yüreğim Sensizlikte bile seni yaşarken Ben, hasretini satır satır çekerken Bir kalemde karar verip katlime Fermanımı yazıp gidemezsin… Hayallerimi alıp elimden Sevda türkümü koparıp dilimden Pis bir mikrop gibi Bir çıbanbaşı, Zehirli bir ot misali atıp yüreğinden Son nefesimi vermeden, Daha ben ölmeden Mezarımı kazıp gidemezsin… Ve ben seni böyle seviyorken “Seni sevmiyorum artık” diyemezsin… |
Çok güzeldi şiirin.
Kutlarım.