nihavendbırak beni gideyim ya da bu kez sen ayrıl ellerimden gölgesi kuş tüyü kadar ürkek bir gece lambası gibi titreyeyim narından her yalnız sana feryad her gebe bana ferhad kahrından bırak basayım gül izlerine dikenleri uyandırmadan gizlice sonra akşam olurum batan her güneşin ardından sessizce bir perşembe ikindisinde dilimde bulursun seni yalın nazlı demkeş işte bu güftesiz şarkının atla nakaratlarını nihavend çığlığını bir taş plakta kes rüzgâr ağlattıkça kuru yaprakları camlarda ıslanan çığlıklarımı yağmur sanır herkes ahmet uysal/01-08 |