gözlerimden öpme anne dudaklarında bir deniz yeşerecek sonra yorgun filikalarına bu şehirde liman arayan yağmurçocuklar ağlamaya susayacaklar sen susunca
saçlarımı okşama anne avuçlarının tuzlu yarasına ürkek bir martı konar uçurtması bulutlara takılmış yavru kırlangıçlar rüzgar bekler sen okşayınca
göbeğime dokunma anne avazımca ağlamıştım bu ayrılığa bir üveyiğin ilk aşkı kadar çukur kalmıştı yokluğun neyi bassam boşluğuna boş dokunma anne bütün kadınları yok sayacağım yoksa
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
boşluk şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
boşluk şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bu dizeleri okuyunca ne çok acılarımız, acı çekenlerimiz var demekki yalnız değilmişim bu hüzün deryasında dedim. aslında öfkemiz annemize değil elbette, lakin hep en yakınımızadır en ince sitemlerimiz, hep gelinim sanadır tüm öfkelerimiz lakin hep kızlar çeker bütün kahırlarımız... çok güzel inece bir dokunuştu acı yumağına bu içli şiir. saygı ve selam ile...