UçurumO korkunç güzellik bir gece yürür Orada gök değil Değil yağmur Su uyandığında kumlar terler Bir kuzgun kıyıya vurur kendini Görmemek için gözünü oyar Kendi etini yer Fısıldar ayna, fısıldayacağım onunla Tanrı bir gölgeyi söker Taşlar taşlara çarptığında Aynı bölünebilirlik, aşk ve keder Aynı atlar, ay düştüğünde onlar da gidecek Öyle güzel uyuyacağım ki Poe Sular intihar edecek her defasında. Aysu |
Üstten aşağıya dalga dalga, bütün gölgeler senin!
Ne gök yeşerecek ne de durduğun bu karanlık
Acısını avucuna düşürecek toprak
Kederli avlu kuşu, seni yutan
Ah işte toprak!
-Hala duruyor musun o dik uçurumlarda?