EFSUNLU SABAH
Bir duman tütüyordu, yüreğimde bacasız
Halimi görüyordum, efsunlu sabahımda Kaygılar oturmuştu, yüreğimde sevdasız Halimi görüyordum, yanan girizgâhımda İçimde diken gibi, kaygıları bilerken Aşksız bahçelerimde, mutluluğu dilerken Bütün eyvahlarımda, gözyaşımı silerken Halimi görüyordum, korlaşmış günahımda Canıma can vermeyen, durgunlaşan hecemde Yıldızları karartan, kasvetlenen gecemde Beni dertlere sokan, zorlaşan düşüncemde Halimi görüyordum, inlediğim ahımda Yaşanan acılardan, bedenimdi dermansız Bu yalnız âlemimde, hep kalmıştım mihmansız Olmuştum deryalarda, nehirsiz ve ummansız Halimi görüyordum, haykırdığım vahımda Yanıklaşan bu sesler, kulağımda çınlarken Alevlenen ney gibi, inim inim inlerken Sükûtlaşan gecemde, şarkıları dinlerken Halimi görüyordum, çınlayan segâhımda |