Batmayı Reddeden Güneş
Gönlünde sayısız zenginlik
Sen tarihtin, sonsuzluktun Yolun yol, aklın akıldı Eşsizdin, benzersizdin Aydınlıktın… Mevsimler seni beklerdi Güneş senle doğardı Canlı-cansız varlıklar senle hayat bulurdu Toprağın bire on verirdi Yüzün aydınlık, yüreğin asildi Seni gören her yüzde güller açardı Sen yürüdükçe dağlar önünde eğilirdi Denizler suyunu derine gömerdi Kazılan kuyular sana yol olurdu Yerden göğe merdiven kurulurdu… Edirne’den Kars’a kadar Gönüllerde taht kurdun Gün görmemiş baharlar yaza döndü Mavi gözlerinin ışığında Türkiye Cumhuriyeti doğdu Karalar beyaza boyandı Kanla, canla, ilimle, irfanla kazandığın bu vatan Senden Türk’e emanet kaldı… Seni sevenler bitmez, Bu vatan sırtüstü yatmaz, Kırmızı-Beyazdır bu bayrak, değişmez… Ey Ata’m, Yüreklerde çarpıntılar hız kesmiyor, Sevgin yere göğe sığmıyor Gün geçtikçe besleniyor, büyüyor Ve öylesine besleniyor, öylesine büyüyor ki Korkular gölgelerinin arkasına sığınıyor… Sen rahat uyu Ata’m Yerin baki, sevdan baki, Sen baki… Rukiye Çelik 15 Mart 2014/ANKARA |