KIRILGAN...
Küçük bir es koymalıyım belki de bugünlerde,
Sessiz ve bir o kadar sıradan olmalı dileklerim. Hani dertler diz boyu Ve usul usul uzaklaşmalıyım Uzaklaşabildiğim kadar. Bir o kadar naif ve kırılgan Asla da zor olmamalı diğer yandan. Sığınmak adına ve yol yakınken Düşlerle çepeçevre sarılmışken. Bir nebze de olsa yetebilmeliyim kendime Tek bir beklenti dahi taşımazken. Gün dönümü, güz dönümü Pırıl pırıl gökyüzü Ne bir bulut ne de yağmur Ve ıslanmaktayken kendi gözyaşımda. Susmalıyım hep de susmadım mı Ne gelir elden… Evet, uçsuz bucaksız bir yol Ve bir o kadar kırılgan; Çekip gitmeliyim Mümkün olduğu kadar uzaklara Yol yakınken… |
insanların yüreğine
tebriklerimle şair