HİÇLİK
Hiçliğin gölgesinde geçen koca bir ömür;
Hiçlik ve sonsuzluk Ve bir o kadar gerçekler tarafından kuşatılmış. Su, deniz ve fırtına; Yıkan, vuran acımasızca. Dillere pelesenk olmuş nice kelime; Yeter ki örselesin nefreti boylu boyunca… Suskun, yalnız ve biçare sayısız insan Vahşetin ve nefretin nezaretinde. Ağlamak, üzülmek neye yarar Yaşananların eşliğinde. Tarumar olmuş bir hayat; Hiçlik ve çokluk Yokluk ve varlık Çoktandır unutulmuş huzur ve dirlik. Bazen bir ses derinlerden gelen Hatta bir fısıltı Belki de tüm yaşananlar koca bir yanılgı: Hiç olmadığı kadar Olmasa bile neye yarar. |
hüzünler koşuşturdu
yamacım dan usulca
çığlık atandı duygular
adını bilmediğim
hain rüzgarın sesiydi
kulağımı ufaktan okşayan ...
Ah be deli rüzgar
neden esersin
içimi bir hoş edensin
canımı yakan gidensin
çağlayan derdim küsersin ...
ŞEBNEM ÖRS