iri yarı gerçekler var burada
betonarme çok katlı
çocuk büyütüyor içlerinde kadınlar
annelerini yanlışlamadan doğruları
ben hayaller inşaa ediyorum bildiğin gibi
kaçak kendimden ve öyle tapusuz yine
unutmasın diye çocuklar masalları

ilerisi deniz
arka dağ
ertesine kurulu saatler ayağa takılacak ilk keşkenin
ayak izlerin kurumadan kaçmalısın diyor bir akıl
tutunup kıyısına bir belkinin
deri altı ikinci ten sanki
korumuyor aslında aldırmazlık bakma sen
güneş lekeli yalnızlıkları
savaşmadan sevişecek başkaları yetiyor
aynılarını düşlemiyorlar
kendileri yok Allahları var
özenilesi bu kentin insanları

bazen
-nadiren de olsa işte bazen -
en çok da geçiş bedelini öderken güneş güne tam
toprakla suyun öpüştüğü yerde
vazgeçsem haklılık tahtından diyorum
sıyrılsam delik deşik zırhımdan
bir kere daha çelsem şeytanın aklını da hani
annemi bi güzel delirtsem
gitsem
gözüm sık dalar oldu dağlara
olmaz
olmaz ki eğil diyor bir akıl
eğil iyiden iyiliğe
çok sevmelerin şu seyrek anlarında eğilirim bakarsın
ya da serilir kalırım kıyılarına bir pejmürde sakinliğin
duyarsın

neyse
bir kadeh hazırla kendine yılgınlıklarından iyisi mi
çık balkona gün batarken yarın sen de
içelim güzelliğe Sermin
yarasın güzelliğimize