Biir kelime, ünlem ifâdesi yâni,.. Onu yazsam ne olur acaba yoruma, bir şey olmaz da nasıl olur acaba... İçimden geldi.. Aynur Baş kalemi ve sabaha kadar uğraştığım sayfalar.. Severim geçmişi.


Kalimera lafı eveleyip gevelemeden saran şiirlere bayılıyorum demiş.. Âh Reyhânî'm, geveleyip de sarsınlar ama yeter ki sarabilecek kıvâmı tuttursunlar (-lar'ın içine ben de dâhil..).


Ferhat Göçer'in bir şarkısı var. Gerçi çoğu şarkı birbirinin tıpkısı ama..

"duyduğum ellere yârmış.."

Daha çok hüzündür. Dolar gözüm..

Neyse.


Ooyy dedim sayfaya girince, ismi görünce..



Ve son dize..



"yarımdı sonrası.."


İçlenesim yok. Şiir için, şiir aşkı için olsa da. Yine de etkilenmedim demiyorum ama sâdece harflerden etkilendim. Hakîkate düşen sûreti hatırladığım için değil..


Hani ilkokul ya da lise vakitlerinde kızların süslü kalem ve de defterleri olurdu ya hep. Maniler yazardık, özlü sözler yazardık.. Hep hatırladıklarımdan biri:



"unuttum demek bile aslında hatırlamak demektir.." gibi oldu diimi.. Olsun.


Bu sayfayı hep seviyorum.. Seviyorum..



Sevgimle..