Aşk Derler Bana
Bakmayın uykudan eden namıma
Geceyi, gündüzü bilmeyen benim Ne dost ne bir düşman uğrar yanıma bir kimi kimsesi olmayan benim Bazen göz’den bazen dil’den bulaştım Bazen bir incecik bel’den bulaştım Destursuz taht-ı gönüle ulaştım Girdiği kapıyı çalmayan benim Ne bal ne de zehir koyun adımı Gönüllerden sorun benim tadımı Görün bülbül’deki gül inadımı Tuttuğu yakayı salmayan benim Ferhat’a dağları bendim kazdıran Bendim yazgısına şirin yazdıran Var mı benden beter yara azdıran Döktüğü sızıdan yılmayan benim Ayrılık başlattı hüzün sıramı Hasretle ödedim gönül kiramı Hazan, mevsimlerle bozmaz aramı Zemheride bile solmayan benim Günahla, veballe dolu semtimde Öksüz de ağladı garip, yetim de Yetinmeyip verem, kanser ettim de Hak’tan belasını bulmayan benim Kuruldu dertlere deva harmanı Mührümle yollandı hışım fermanı Rezil rüsva ettim onca dermanı Lokman’ı kaale almayan benim Olunca Leyla’ya gönül hısımı Mecnun’a bıraktım çöl mirasımı Kimler tutmadı ki bitmez yasımı Bir ömür çilesi dolmayan benim İbrahim’de kurbanıyla sınandım Züleyha’yla asırlardır kınandım Ne çirkin dedim ne güzele kandım Hesaba, kitaba gelmeyen benim Katıp ’ bana seni gerek ’ kokusu Cennetten soğuttum aşık Yunus’u Yakama yapışmaz Rab’bin sorgusu Mahşerde hesaba kalmayan benim Muhabbet ateşim değince cana Hırkayı giyinip döndü mevlana ‘’Ol’’muşlara sebep AŞK derler bana Muhammed hatrına ölmeyen benim |
Hırkamı giyinip döndü mevlana
‘’Ol’’muşlara sebep AŞK derler bana
Muhammed hatrına ölmeyen benim
Yaşar Aydın (bonakan)
KUTLU/YORUM