Bıktırdın
Susturdu gün be gün vahşi bakışın
Derdimi gizleyen dilden bıktırdın Kestiler önümü hazanın kışın Baharıma giden yoldan bıktırdın Birgün muradıma ermedim gitti Gönlünden sevdamı dermedim gitti Bir serabın bile görmedim gitti Uğruna düştüğüm çölden bıktırdın Saklayamaz oldum artık kendimi Damla damla biriktirdi derdimi Ağlaya ağlaya yıktı bendimi Gözümün döktüğü selden bıktırdın Tarihe yazdırdım ördüğün ağı Devranın sayılsın sevdamın çağı Savrulur üstüme yığılır dağı Yangınımdan kalan külden bıktırdın Serildim önüne kurban adına Dönüpte bakmadın hep inadına Geldiğin olmadı bir imdadına Çarene kaldığım halden bıktırdın |