(Sevgili Nilüfer SAATLİ için yazıldı)

Gül kokusunda gizlenen
Kayıp bir yağmur damlasıydın
Ve sen bilmiyordun
Irmakların seni bulmak için akıp durduklarını

Masumdun...
Bahardan kovulan bir çiçeğin günahı kadar
Masumdun...
Yar gelişini bekleyen bir uykunun sabahı kadar

Kimseler bilmezdi ama...
Sürgün edilen gülümseyişlerinden derlediğin
Ağıtlarına gelinliği bile giydirilmemiş türkülerin vardı
Birde...
Ödlek pusularda yaralanan sevdalarına yazılmış
Sancılarını gün be gün şahit tuttuğun öykülerin vardı

En uğrak adresin
Ay ışığının küskünlüğüne emanet bıraktığın
Utangaç yakamozlarla döşeli hatıralarının sokağıydı
Çaldığın her kapıdan
Boynu bükük ayrıldığındandır ki
Gözlerinin rengi hep buğuya çalardı senin

Dalıp gitmelerinin ötelerinde konaklayınca
Kıvılcım sonralarının yangınına bile kalmadan
Değişirdi gün yüzü görmeyen yetimlik iklimlerin
Ağustosta zemherinin yakasına yapışırdın ama
Ayrılıklarla hep sarmaş dolaştı
Defterinden sil beni dediğin hasretlerin

Hey benim...
Ceylan bakışlarının sığındığı dağ duruşlum
Sakın ola ki üzmeyesin
Gün batımının yüzüne dik dik bakan umutlarını
Karanlıkların ettiği bunca ihaneti
Yanlarına kalır da sanma sakın
Bilesin ki...
İdamlık gecelerin sehpasıdır şafaklar

Söyle hele...
Nasıl sığdırdın gönlüne
Hayallerini göçüne katmış bu kadar vedayı
Söyle hele...
Nasıl sığdırdın ömrüne
Hesabını mahşere bıraktığın bunca davayı

Hükmü verilmiş bir vefadan sayılıp
Senin adına sayfalar açılırdı
Naz ehli bir duacının avucunda
Ve mahmurluğuna ikram için
Rüyalarını hayra yor diye
Yar bakışlı sabahlar bekleşirdi başucunda

Ah benim...
Sevdası uğruna gönüllerin kavgaya tutuştuğu
Ne şirine ne de leylaya rağbet olunurdu
Yunusun diline düşseydin eğer