“-nayeti efe, bizi bi odaya dıkdılar,
höle köşede bi tokdur var,
yanında da valla bakmaya gıyamassın
böbek gibi gabadayı bi sarığız
dokdurunan gonuşup duru(yor)”
“-dinelişiyoz habire, bizi tınlayan yok”

neçeden sonura
“sarığız;…!?
öyle ya hemşire gari,
“Isbartalılar” dedi ya gari
belki de hemşe(h)ri..
i(n)şallah gözel Irapbım hadi gari
saşlarını höle arkaya toplamış,
üsdüne beyaz bi ta(ç)ş, gırmızı aylı
dudakları boyalı,
ele ezzatını
efe valla bicikleri file alanda, besbelli
ak bi mini keymiş,
huncaaz!

yüzüynen, gözüynen işaret etti
deregap duvarın dibine dizelendik
yürek gümbürtüler hat saf(h)ada
……..

“-Isbartalılar,
giysilerinizin altını da
endirin” dedi
helbet ponturları endirdik,
begleşiyoz gari
dönüp bagdı “uzun donları da” dedi..
mezbur sıyırdık..
başlar ufukda..
kimse kimseye bakamayo
len bu nasıl bi eziyet yauu
yanında da o Alaman dokdur..
höyle öte başdan geliyo
elinde bi deynek, bi höyle çeviriyo,
olmadı ötee(ki) yanna
üş-buçuk atıyo .ötümüz valla

hepiciğimizin beti-benzi getdi
hinciye ğadar başımıza böyle bi iş gelmedi
esgere gederkenki başka tabi,
“son yoklama da file bakarlar”
dediler emme yalan valla..
ben böle bişi görmedim, Allah bilip duru
hemşire öğ(ü)nde, peşinde Alaman dokduru
bi başdan bakalak geliyollar

imtanı atladanlar (gazanıp gaybetmek bi yana)
derin bi soluk veriyollar
gavır o(ğ)lu gavırlar, sankı damızlık alıyollar
netçen sen elalemin sağını-solunu
gızın elinde deynek;
dovalar gırla gediyo,
soluklar boşanıyo
gözel ırapbım bi de hunu geşsek
yenitten en tesirli bi dova daa
elham, elemtere, sübaneke, gülfalla
“-euzi besmele, Amener resuli bima…”

“-benim yanımdakı tıraş da olmamış valla
önünü elleriynen gapadıyo
dokdurunan hemşire geldi,
onun önünde ıccık beklediler
gız “endirsene” deye işaret etdi
seninkinin gözleri yerde,
yüzü pembe,
elleri önünde
“-abıla valla ben utanıyon” dedi

len ağa valla garı bi zertleşti,
“-hadi gardaşım işimiz-gücümüz var
dokdura ayıp olmaz,
seninen mi uğraşcaz
milleti oylama” dedi
“-teh!” dedim içimden
hinci dokdur da gızacak
benim Alamanya işi
bu cins adamın yüzünden galacak..

emme söğmeyi içimden geçirmeye bile çekiniyon
yüre(ği)mizdeki cemi-cümle yağlar eridi-akdı
ödümüz *okumuza garışdı
seninki bakdı durum gretik aştı önünü
ağa valla garı bi dönüş döndü
……….. orası ayıp”

“-böyleynen mayeneden yırtdık
öylenden sonura gapının öğüne sıralandık
gapının gıynaşığından bakıyoz,
dokdur yerinde gaste okuyo,
hemşire gayıp
bakdık bizim kaatlar imzalanmış,
usulcukdan aldık...
ordan sıvışdık
..............



Mükemmeldi öykü gibi severek okudum
Usta kalemi alkışlıyorum kalemin daim olsun hocam
____________________________________________________Saygılar

İBRAHİM HOCAM
YİNE KUSURSUZDU
SEVGİLİ GÖNÜL DOSTUMA
NİHAYETSİZ TEBRİKLERİMLE

...
diLe geLince gerçek
güLmek mi gerek
güLsek derLer
gerzek
ağLasak ne gerek
işin özü
BİLMEK..
...........mi dersiniz.. İbrahim Hocam,
perişan haLimizi diLe getiren güzeL şiirLerinizi.. Ve de yüreğinizi gönüLden tebrik ederim..
saygıLarımLa..

Gülelim mi ağlayalım mı halimize,

ömrüne kalemine bereket.