KapıYüreğin nasır yorgunsun terk edilmişsin hiç gözlerden yetim üstat filan olmuşsun ömrünün bir arasında yalnızlıktan fahri doktora Çalınmışsın yıllar sonra bıraktığın şiirler karşında Leyla’da mahsur hâlâ yüreğin Eski bir kapısın artık asma kilidin paslanmış yaşın bin açıldığın odalar örümceklenmiş çoktan ağlarıyla bağlanmışsın geçmişe Vurmuş benzine, bilirsin boyasız tahtaya sürdüğü rengi zamanın mecalsiz bakar ta içine boş yakar seni de baktığı biçim bakanların Şimdi acılar emer ruhunu -dilediğince yaşasınlar- bilmezler sıra sende yarın öleceksin. Fotoğraf: Merâl Özcan Teşekkür ederim paylaşım izni için. MGA |
git dedi yüzün gıcırdayarak
örttüm
s.pelitli
şiirinizi okuyunca aklıma geldi,paylaştım.
sevgiler