9
Yorum
23
Beğeni
0,0
Puan
2290
Okunma
Yüreğin nasır
yorgunsun
terk edilmişsin hiç gözlerden yetim
üstat filan olmuşsun ömrünün bir arasında
yalnızlıktan fahri doktora
Çalınmışsın yıllar sonra
bıraktığın şiirler karşında
Leyla’da mahsur hâlâ yüreğin
Eski bir kapısın artık
asma kilidin paslanmış yaşın bin
açıldığın odalar örümceklenmiş çoktan
ağlarıyla bağlanmışsın geçmişe
Vurmuş benzine, bilirsin
boyasız tahtaya sürdüğü rengi zamanın
mecalsiz bakar ta içine boş
yakar seni de baktığı biçim bakanların
Şimdi acılar emer ruhunu
-dilediğince yaşasınlar-
bilmezler sıra sende
yarın öleceksin.
Fotoğraf: Merâl Özcan
Teşekkür ederim paylaşım izni için.
MGA