öylesine
gün beni terk etti bu gün yine...
kendi yalnızlığımda boğdum göz yaşlarımı... kahır kahır hüzün damladı avuçlarıma... dar gelen alemde buhar olup kaybolmak yüreğime nefes oluyor... ahhh! ne acı ki kelimeler bile bana çaresiz... ne şiire dokunmalı ne şarkılara dayanmalı bu gün. öylesine kendimi zamanın içinde öldürmeli... |