Yine "acaba"larla başlayan bir gündeyim...

Zaman benden yana kaçamaksız,

Mevsimler bir hüzzamın güftesinde takılı...

İçimdeki göllerin durgunluğu ve derinliği katmerleşmede...



Eşyalar el değiştirirken, ruhum hala sende firarda...

Beynimin her hücresinde isimsiz bir sevda mıhlıdır.

Doyumsuz hasretlikler acının teknesinde,

Zehirle yoğrulan bal olur, yendikçe yakan, kavuran...

Saçlarımdaki herbir ak, sevdamın katline ferman olur...

Çaresiz gülün dikeni, kendine hançer olur...

Cümle cihan faydasız, dualar ağlar durur.



Ne rüzgar sen kokar, ne selam getirir turnalar.

Bulutların bile yaşı yok, isyanı yok, hüznü yok...

Umutsuz sevdanın teslimiyetinde beden hissiz...

Hüznün burukluğunda akan yaşlarda, gözler bile çaresiz.

Dil lal kesilir, beden soluksuz tarumar bir bahçe...

Canda hayat kesik, cana özlemiyle derbeder...

Biten bir bedende, sevdam türkü gözlerine esir...



remzihan